دوران دانشجویی افتخار این را داشتم که شاگرد اسماعیل خویی باشم. گاهی دعوتش می کردیم که در سالن آمفی تئاتر دانشسرایعالی آن زمان و دانشگاه تربیت معلم فعلی بخواند و یکی از اشعار درخواستی ما این شعر بود. کلامش شاعرانه بود. شاعران سخن می گفت و آهنگین. با صدایی بسیار بسیار گرم. شاید گاهی از شاملو زیباتر. تنها کلاسی که در تمام طول دوران تحصیلی بدون یک دقیقه غیبت در آن شرکت کردم آن کلاس بود. یاد این عزیز به غربت نشسته همیشه گرامی باد.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
سلام .
یاد ایام کودکی بخیر .
وقتی که من بچه بودم
غم بود
اما کم بود.
دوران دانشجویی افتخار این را داشتم که شاگرد اسماعیل خویی باشم. گاهی دعوتش می کردیم که در سالن آمفی تئاتر دانشسرایعالی آن زمان و دانشگاه تربیت معلم فعلی بخواند و یکی از اشعار درخواستی ما این شعر بود.
کلامش شاعرانه بود. شاعران سخن می گفت و آهنگین. با صدایی بسیار بسیار گرم. شاید گاهی از شاملو زیباتر. تنها کلاسی که در تمام طول دوران تحصیلی بدون یک دقیقه غیبت در آن شرکت کردم آن کلاس بود.
یاد این عزیز به غربت نشسته همیشه گرامی باد.